10% از زندگی، آن چیزی است که برای ما اتفاق می‌افتد.

و 90% از زندگی را خود ما با واکنش‌هایمان به امور، تعیین می‌کنیم.

( فکرکنید. آیا موافقید؟)

روزی مرد کوری روی پله‌های ساختمانی نشسته و کلاه و تابلویی را در کنار پایش قرار
داده بود روی تابلو نوشته شده بود: من کور هستم لطفا کمک کنید. روزنامه نگارخلاقی
از کنار او می گذشت، نگاهی به او انداخت. فقط چند سکه در داخل کلاه بود. او چند سکه
داخل کلاه انداخت و بدون اینکه از مرد کور اجازه بگیرد تابلوی او را برداشت آن را
برگرداند و

متن دیگری روی آن نوشت و تابلو را کنار پای او گذاشت و آنجا را ترک
کرد.

عصر آنروز، روز نامه نگار به آن محل برگشت، و متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و
اسکناس شده است. مرد کور از صدای قدم های او، خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان
کسی است که آن تابلو را نوشته، بگوید که بر روی آن چه نوشته است؟
روزنامه نگار جواب داد: چیز خاص و مهمی نبود، من فقط نوشته شما را به شکل دیگری
نوشتم و لبخندی زد و به راه خود ادامه داد. مرد کور هیچوقت ندانست که او چه نوشته
است ولی روی تابلوی او خوانده می شد:

امروز در دنيا كارى كن كه به وسيله آن اميـد كـاميـابـى در آخـرت را دارى.

شخصي از آن حضرت خواست که چيزي به وي بياموزد

که بدان به سود دنيا و آخرت دست يابد و در عين حال جمله اي کوتاه و مختصر باشد ،

حضرت به وي فرمود : دروغ مگو.

ما شاید نتوانیم کارهای بزرگی انجام دهیم

اما می توانیم

کارهای کوچک را با عشق انجام دهیم     مادر ترزا